Revindicatie en emotie

Het was een emotie-volle bijeenkomst, de commissie R&E van woensdag 15 november 2017. In december 2011 stuurde Wijdemeren aan ruim 600 huishoudens een brief waarin werd gesteld dat zij grond van de gemeente in gebruik hadden genomen.                             

Revindicatie

Zij mochten kiezen. De grond huren, kopen of die grond ontruimen. Dit werd het project “revindicatie” genoemd. Een omvangrijk project dat al snel tot allerlei discussies leidde over de vraag van wie welke grond nu was. Na verloop van tijd is er door de gemeente Wijdemeren voor gekozen om externe ondersteuning in te huren via het bureau Eiffel  omdat het project moeizaam verliep.

Op 15 november jl. gaf een inwoonster van Wijdemeren in  de genoemde commissie aan  dat haar zaak anders was behandeld dan vergelijkbare gevallen bij haar in de buurt omdat haar zaak voor de inschakeling van bureau Eifel was opgepakt en die ander gevallen daar na.  Zij voelde zich hierdoor benadeeld. Haar zaak was ondertussen door respectievelijk de rechtbank en het gerechtshof beoordeeld en laatstgenoemde partij stelde de gemeente Wijdemeren in hoger beroep in het gelijk.

Andere ogen?

Dus lag de vraag voor:  moet de zaak van die inwoonster niet ook door de “ogen’” van bureau Eiffel worden bekeken? Het grootste deel van de politieke partijen in de commissie vond het niet verstandig er nu 1 zaak uit te halen en apart te behandelen, zeker niet als een zaak al door de rechter bekeken is. Als de Raad zich met individuele gevallen bezig gaat houden is er een groot risico dat meer inwoners zich tot die raad richten en dat is onwenselijk.

Ongepaste vergelijking

En toen brak de kritiek los. Dat moesten wel harteloze raadsleden zijn, die er zo over dachten. Die mochten wel op een lijn worden gezet met een te hard rijdende en onder invloed zijnde automobilist die een dodelijk verkeersongeluk veroorzaakte. Plaatsvervangende schaamte over de volksvertegenwoordigers van Wijdemeren alom.

Geen woord over de argumentatie die de betrokken raadsleden gebruikten. Geen woord over de worsteling die diverse raadsleden lieten zien over dit onderwerp. Raadsleden worden hierdoor in een hoek gezet waar ze naar mijn mening niet thuishoren. Zie de genoemde zeer ongepaste vergelijking van raadsleden met dronken automobilisten, waardoor alle fatsoensnormen worden overschreden.

Kritiek mogen geven is een van de fundamenten van onze parlementaire democratie.  Het vormt het kloppend hart van bijeenkomsten zoals die van de gemeenteraad. Maar er zijn ook grenzen aan wat er tegen en over raadsleden gezegd mag worden. Dan kun je een reactie verwachten.

Stan Poels

Raadslid gemeente Wijdemeren

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *